Ze komt voor een massage en ze komt voor het eerst.We maken kennis, ze krijgt een kop thee, we spreken wat praktische zaken door. De noodzakelijke en sociale ‘procedures’ doorlopen, thee op, zie ik haar eigenlijk al aanstalten maken om op te staan richting tafel.Tot ik aangeef – ik wil je graag een voetenbad aanbieden. Ze zich weer ontspant in haar stoel. De ‘sessie’ begint eigenlijk pas nu. Alsof er een lijn wordt overgestoken, een last wordt losgelaten. Met haar voeten in het warme water, de geur van salie, stromen de tranen over haar wangen.“Het is gewoon zo’n fijne plek”. Wijzend naar de kachel naast haar, de wind die ruist om de yurt.
En na de massage?“Ik heb een lijf!”Verzucht ze,opgetogen en rustig en blij.“Het voelt zo groot en breed nu. En mijn hoofd voelt klein, veel kleiner.”