Ik rond net een sessie af met een jongetje van bijna 5. Tussen het spelen met de autootjes en kapla door geeft hij zich dan toch over en ligt op de massagetafel, al is het maar een minuut of 3. Ik wou dat ik het kon filmen. Maar je weet hoe dat dan gaat. Grote bruine ogen in staarstand, dírecte ontspanning meteen weer gevolgd door een ‘waarom vraag’ die meer uit gewoonte dan uit echte nieuwsgierigheid opkomt. Ik heb voor even toegang tot zijn binnenwereld. Dan springt ie van de tafel en komen de auto’s er weer bij. Geland, rustig en zacht blijft ie. Opvallend dichtbij Papa nu, een been, een voet, lijf op lijf.