Gevoelens leren herkennen en benoemen en er vervolgens stap voor stap steeds handiger uiting aan leren geven is waar het in de kern om draait bij de kinderen (en hun ouders!) die bij me komen. Hoe heerlijk om te zien hoe er per kind steeds weer een heel eigen weg ontstaat, in dit geval letterlijk. Een meetlijn van 1 tot 10 om de intensiteit van de emotie aan te geven verandert hier in een bospaadje, omgeven door bomen die elk een emotie vertegenwoordigen. En aan het eind van het paadje plopt een waterput op, een plek om af te koelen, tot rust te komen, te kalmeren. Ruimte maken voor wat er gevoeld wordt door de dag heen geeft inzicht in wat er schuilgaat achter gedrag. Dat leidt automatisch tot begrip, rust en afstemming.