Ik weet niet meer in welke zin ze het zei. Maar ik weet wel welk woord ze gebruikte: B R I L J A N T. Ze zei het met haar ogen nog dicht en liggend op de tafel na de massage. Ik weet nog dat er tranen waren geweest. En dat ze naderhand zei dat ze bij de afsluiting had gedacht ‘leg je hand maar op mijn voorhoofd’ en dat mijn hand daar even later lag. En dat ze de pauze tussen de laatste en deze massage te lang vond. Over twee weken zie ik haar weer.
Elke keer weer wordt niet alleen de mens op de tafel er stil van, tot rust gebracht, en krijgt een zachte glans in de ogen. Dat gebeurt ook allemaal met mij. Massage ís briljant.