Naast de dovende kachel zit ik na te genieten van een pracht avond ‘Hé jullie, vrouwen’. De yurt galmt na van aanstekelijke lachsalvo’s, pittige onderwerpen, directe gesprekken, opgewelde tranen, nieuwe inzichten, openhartigheid en eerlijkheid. En bovenal van een warm vuur, buiten, binnen en in vijf paar ogen (zes paar die van mezelf meegerekend).Welk programma ik van tevoren ook maak, ik kom het nooit na. De avond vormt zichzelf. En beter dan dat kan ik het niet bedenken…